Dwadzie¶cia lat temu jednak wydarzenie to wstrz±snê³o do g³êbi lud¼mi, którym nie mie¶ci³o siê w g³owie tak bliskie s±siedztwo czcigodnych pomników kultury oraz plastikowych tac wy³adowanych hamburgerami. Wstrz±snê³o do tego stopnia, ¿e jeden z oburzonych – dziennikarz radiowy i publicysta Carlo Petrini – tworzy w odpowiedzi ruch spo³eczny, maj±cy byæ wyrazem sprzeciwu wobec rosn±cej dominacji trendu „fast food, fast life”.
Slow Food Movement, przekszta³cony wkrótce w  organizacjê, postawi³ sobie za cel „obronê prawa do smaku”. Cokolwiek mia³o to pierwotnie oznaczaæ, okaza³o siê has³em nie tylko no¶nym, ale te¿ niezwykle pojemnym. Pomie¶ci³o w sobie zarówno postulat powrotu do tradycyjnych smaków, ochronê o promocjê regionalnych produktów ¿ywno¶ciowych i tradycyjnych metod ich wytwarzania, lobbing na rzecz zmian w polityce rolnej w celu wsparcia dla farm organicznych, protest przeciwko modyfikacji ¿ywno¶ci, u¿ywaniu pestycydów i sztucznych dodatków. Nie ma te¿ mowy o pustych sloganach: od niemal 25 lat organizacja Slow Food edukuje, aktywnie rozwija ¶wiadomo¶æ konsumenck±, organizuje szkolenia z zakresu ogrodnictwa, tworzy banki nasion w celu zachowanie naturalnej ró¿norodno¶ci upraw, powo³uje do ¿ycia ma³e wytwórnie ¿ywno¶ci, organizuje obchody dni lokalnej kuchni dla chronionych regionów produkcyjnych, a tak¿e bezpo¶rednio interweniuje w transakcje rynkowe.
W pa¼dzierniku 2004 roku Carlo Petrini wraz z Massimo Montanarim za³o¿yli pod egid± Slow Food Uniwersytet Nauk Gastronomicznych z siedzib± w Piemoncie (Pollenzo) – przedsiêwziêcie maj±ce na celu kszta³cenie w kierunku zarz±dzania, ekonomii oraz dziennikarstwa gastronomicznego w duchu Slow Food Movement.
Organizacja powo³a³a równie¿ program odbudowy bioró¿norodno¶ci, nazwany Ark± Smaku. Inspirowana Ark± Noego idea zak³ada zgromadzenie na „pok³adzie” zagro¿onych zag³ad± gatunków ro¶lin i zwierz±t, a tak¿e gotowych produktów spo¿ywczych z ca³ego ¶wiata.
Te i wiele innych przedsiêwziêæ i dokonañ plasuje organizacjê Slow Food w¶ród najbardziej wp³ywowych trendów kulinarnych dwudziestego wieku, a si³ê oddzia³ywania tej swoistej filozofii doceni³ w 2004 roku Time Magazine, zaliczaj±c Carlo Petriniego do grona „Bohaterów naszych czasów” w kategorii „Innowator” i przyznaj±c mu tytu³ Cz³owieka Europy 2004.
Ten triumfalny pochód slowfoodowych idei przez Europê nie omin±³ i Polski. Za³o¿ony przez Jacka Szklarka Slow Food Polska dzia³a od ponad 12 lat i zrzesza obecnie oko³o 400 cz³onków w dziewiêciu oddzia³ach (conviviach) : Krakowie, Warszawie, £odzi, Wielkopolsce, Dolnym ¦l±sku, Suwalszczy¼nie, na Kujawach, Warmii i w Szczecinie. Na swoim koncie organizacja ma takie sukcesy, jak przywrócenie w ramach Arki Samku prawdziwego oscypka, miodów pitnych, piw niepasteryzowanych, regionalnych odmian pieczywa i wêdlin, a tak¿e organizacja cyklicznej akcji „Gêsina na ¶w. Marcina” (www.gesina.pl) oraz ogólnopolskiego festiwalu „Czas Dobrego Sera” (www.czasdobregosera.pl) i przygotowanego z wielkim rozmachem Festiwalu Smaku w Grucznie (www.festiwalsmaku.pl). Jacek Szklarek jest te¿ autorem zrealizowanego przez TVP cyklu filmów dokumentalnych „Polska Dobrze Smakuje”.
Je¶li chodzi o polski rynek ¿ywno¶ci, surowe normy wyznaczane przez organizacjê Slow Food dotycz±ce sposobu produkcji, chowu czy uprawy spe³nia oko³o 50 rodzinnych firm (s± to wytwórcy m.in. oscypka, bundzy, bryndzy, go³ki, miodów pitnych, wêdlin, soków owocowych, miodów spo¿ywczych, pieczywa, przetworów owocowych i warzywnych, nalewek, nabia³u i wêdzonych ryb). Dlaczego firm tych jest tak ma³o, skoro zarówno walory smakowe, jak i zdrowotne takich produktów przyci±gaj± coraz wiêcej nabywców?
¬ród³o: www.wolnakuchnia.com
18.06.2012
Będzie się działo
