Płaskurka to dawna odmiana pszenicy, coraz bardziej ceniona wśród rolników ekologicznych. Eksperci twierdzą, że jest ona nawet zdrowsza od tak popularnego dziś orkiszu. Czy uda się upowszechnić uprawy i spożycie tego cennego zboża?

Pierwsze ślady uprawy płaskurki pochodzą z czasów prehistorycznych - jej ziarna znajdowano w grobach i siedliskach ludzi pierwotnych. Obecnie jest to zboże prawie zapomniane, a do tego dość trudne w uprawie, ponieważ płaskurka, podobnie jak orkisz, jest wrażliwa na środki i nawozy chemiczne. Z drugiej strony, dzięki odporności na choroby i wysokim walorom zdrowotnym, ma szansę zyskać uznanie u rolników i dietetyków.

W Polsce płaskurka jest uprawiana jedynie w kilku niewielkich gospodarstwach. Jednym z pierwszych rolników, którzy zajęli się uprawą tego gatunku był Mieczysław Babalski - właściciel gospodarstwa w Pokrzydowie (woj. kujawsko-pomorskie). Pan Mieczysław ma nadzieję na wzrost popularności tego ziarna, bo zdaniem ekspertów mąka uzyskana z płaskurki jest jakościowo nawet lepsza niż mąka orkiszowa.

Ziarna płaskurki są bardzo bogate w białko i składniki mineralne, co powoduje ciemniejszy niż w wypadku pszenicy odcień mąki. Dzięki mniejszej zawartości węglowodanów, płaskurka może pomóc w ochronie przed cukrzycą typu 2. Uważa się także, że jedząc produkty z płaskurki, zmniejszamy ryzyko zachorowania na nowotwory układu pokarmowego. Wszystkie te walory mogą sprawić, że za jakiś czas płaskurka stanie się nowym orkiszem i przybierze wszelkie możliwe formy - od mąki, przez kasze, makarony, aż po ciasteczka.